A poem by the Dutch poet Hans Dekkers

Max Reger aan het IJ

Halverwege het klarinetkwintet

zoek ik het water, waarop de zon

zijn koude ingewanden legt.

Gedachten stuiteren rond

vallen uiteen in brokken licht.

Meeuwen tuimelen,

terwijl jij langzaam wegglijdt,

diffuser wordt, oplost.

Ik kijk in de zon, wil een pijn voelen.

De laatste noten klinken,

applaus.

Max Reger on the IJ

Halfway through the clarinet quintet

I look for the water, on which the sun

is laying its cold entrails.

Thoughts skitter around

splinter into shards of light.

Seagulls tumble,

while you slowly slide away,

grow more diffuse, dissolve.

I look into the sun, would feel a pain.

The last notes sound,

applause.