P.C.Boutens: 'Skylark'

LEEUWERIK

Blijft gij nooit één blanke uchtend,

Leeuwrik, zingen hier beneên,

Die uw nachtlijk nest ontvluchtend

Door de zilvren neevlen heen

Vleuglings vindt de gouden wegen

Waar uw aadmenjuichen wordt,

Tot uw zang in vuren regen

Naar de koele vore stort;

Zingt gij nooit de rode smarten

Van de duistre aardenacht,

Wordt het bloeden onzer harten

Wel gestelpt, maar  nooit verklacht?...

In het ijle blauw verloren

Volgt mijn oog niet meer uw vlucht,

Maar uw antwoord dwaast mijn oren

Met zijn zaligend gerucht:

Steeds, uit vreugd  of smart gerezen,

Heeft de ziel uw vreugd  verstaan,

En tot uwe vreugd genezen,

Ons gemeen geheim geraên:

Alle smart omhooggedragen

Meerdert vreugdes gouden schat:

Slechts de vleuglen die ons schragen,

Zijn van aardes tranen nat.

FIrst published in De Gids, December 1909, subsequently included in the collection 'Carmina', published 1912

SKYLARK

Do you never  one bright morning,

Lark, stay here below to sing,

You who from your night nest soaring

Through the silver mists will wing

Up to golden paths ascending,

Where your breath erupts in song

Which as fiery rain descending

Finds cool furrows’ depths ere long;

Do you never sing the crimson

Pains of each dark earthly night,

Is our bleeding hearts’ vermillion

Stemmed but ne’er lamented quite?...

Lost in pale blue sky’s great vaulting,

Your small speck my eyes now miss,

But your answer, ear-assaulting,

Stupefies my mind with bliss:

Rising out of joy or sorrow,

Joy your soul has always gained,

Healed into your joy each morrow

Our shared secret ascertained:

All pains skyward-borne declare us

Joy’s gold treasure will accrue:

Nothing but the wings which bear us

Still wear tears of earthly dew.