 |
| Every day you walk around with your brain gently bobbing about inside your skull. Much like a soft egg yolk floating in a cloud of clear egg whites. |
Het lichaam spreekt (ook even)
hoewel de tweedeling tussen lichaam en geest
volgens denkers allang is achterhaald, denk ik
daar in stilte nog altijd het mijne van
want aan het woord kom ik zelden
net zoals een hond krijg ik te eten
word af en toe gedachteloos gestreeld
voor het overige zijn er enkel bevelen
het brein, verborgen glanzend in het veilige
onderkomen dat ik het levenslang bied
– maar op de keper beschouwd toch niks meer
dan een hulpeloos lillende dooier in zijn eierschaal –
wil immers voortdurend naar elders worden
vervoerd: als een keizer in zijn draagstoel
duldt hij van mij geen enkele tegenspraak
uiteindelijk ben ik slechts zijn toevallige slaaf
The body speaks (just a little)
although the division between body and mind
according to thinkers is long since obsolete,
on the quiet i retain my own opinion about that
for seldom am i allowed to speak
just like a dog i am given food
am occasionally absent-mindedly stroked
apart from that there are only commands
the brain, gleamingly concealed in the secure
lifelong accommodation that i offer it
– in the final analysis though nothing more
than a helplessly quivering yolk in its egg shell –
constantly wishes to be transported
elsewhere: like an emperor in his sedan chair
it does not tolerate the slightest back talk
ultimately i am merely its accidental slave
No comments:
Post a Comment