hij en ik,
knechten, die de bosrand vrezen,
waar ga ik, zal ik vinden?
ik ken zijn bevelen, ik heb hem begrepen.
natuurlijk, hij duwt mij. hij schreeuwt.
hij weet niet dat hij mij verwacht.
ik ben het, zoekt de dader eigen daad?
wee hen, die mij heilig weten.
he and i
labourers that fear the wood’s outer edge
where do i go, shall I find?
i know his commands, i have understood him.
naturally, he pushes me. he screams.
he doesn’t know he is expecting me.
it’s me – does the culprit seek his own deed?
woe unto them who consider me sacred.
Translated in collaboration with Albert Hagenaars
Poetic Synapses 39
No comments:
Post a Comment