Aarde
dat ze van ons houdt is onwaarschijnlijk
dat ze ons wil houden lijdt geen twijfel
zo stevig trekt ze ons tegen zich aan
dat gewrichten almaar harder gaan kraken
en wij blijven wel koppig ontkennen
dat ze met ons kan doen wat ze maar wil
trachten vaak aan haar greep te ontsnappen
maar langer dan een dag laat ze ons niet los
op de knieën dwingt ze ons ten slotte allemaal
doet ons huilend bekennen dat wij haar aanbidden
en als niemand het ziet willen we niets liever
dan haar vruchtbare koelte strelen, opsnuiven
de oeroude geur, koesteren de lome zwaarte
die ons draagt en ons uiteindelijk zal verpletteren
Earth
that she loves us is improbable
that she loves to hold us is beyond doubt
so firmly does she pull us towards her
that joints creak ever more violently
and we go on obstinately denying
she can do with us whatever she wishes
often attempt to escape from her grasp
but she never lets go for longer than a day
to our knees she finally forces us all
makes us cryingly confess that we adore her
and when no one sees we would nothing rather
than to stroke her fertile coolness, soak up
the primeval odour, cherish the languid heaviness
that bears us and ultimately will crush us
No comments:
Post a Comment