Maan
als in koude, wolkeloze nachten
plotseling al te zichtbaar wordt
hoe volstrekt alleen wij door deze
peilloze leegte moeten reizen
legt zij haar arm om ons heen
waarbij al het water van de zeeën
gedwee met haar meewiegt
precies zoals onze vrouwen
met wie ze toch ooit een geheim
verbond heeft gesloten: ze neuriën
en bloeden zelfs zachtjes mee
op het ritme van haar trage dans
die de aarde doet rimpelen
en trillen, er voor onze
oren onhoorbaar de zuiverste
grondtoon aan ontlokt
Moon
as on cold, cloudless nights
it suddenly becomes far too visible
how utterly on our own we must
travel through this fathomless void
she places her arm around us
causing all the waters of the oceans
subduedly to sway along with her
as is the way of our women
with whom she of old has formed
a secret alliance: they even hum
and bleed softly to the
pulse of her languid dance
which causes the earth to ripple
and tremble, and from it
inaudibly to our ears entices
the purest ground tone
No comments:
Post a Comment