Laatste wandeling
langs paden en uitzichten die je
steeds weer gelukkig hadden gemaakt
omdat van deze hoge wereld
een onwankelbare en eeuwige puurheid
blijft uitgaan die tegen beter weten in
en enkel door te kijken blijvend in onszelf
willen opslaan, dragen we je oogehaast
en omzichtig mee naar boven tot de plek
waar ik zelf ook graag zou blijven als iets
van stof en as dat door schaarse planten
opgenomen, door sneeuw en ijs bedekt
in de lente met water wordt meegenomen
ja, je raakt verloren en verspreid maar iets
van jou zal hier in onze ogen voorgoed
een stuk van dit landschap willen blijven
Final walk
along paths and views that time and
time again had made you happy
because from this high world
an unwavering and eternal purity still
emanates that we, against our judgment
and only by looking at it want to store
in ourselves for ever, we unhurriedly
and carefully carry you with us up to the
spot where i too would gladly remain as
something of dust and ashes which, absorbed
by scanty plants, covered by snow and ice,
in the spring is borne away with water
yes, you get lost and scattered but
something of you will always remain here
in our eyes as a part of this landscape
No comments:
Post a Comment