C.O. Jellema: 'Kerkje van Fransum' (The small church at Fransum/Den lille kirke ved Fransum)

 

Kerkje van Fransum

 

Bestaat nog god, kleine sarcofaag

van het geloof, even leeg

als de dorische tempels van Paestum:

hun zuilen een schuilplaats voor andere vogels

dan goden – als ik naar hem vraag?

 

Kleine mummie van steen

zonder hart, tabernakel,

zonder plaats voor een wijkaars, bescherm je

met jouw lichaam ons landschap

als bodem voor hemel? ik vraag maar.

 

Stille klankkast voor buiten, voor grutto’s

in juni, het loeiende melkvee bij ’t hek –

zo gesloten, een avond, ik zit in het gras

tussen jouw zerken, zo ben je het mooist:

dicht, van het uitblijvend antwoord de schrijn.

 

 

The small church at Fransum

 

Does god exist still, small sarcophagus

of faith, as vacant as

the Doric temples at Paestum:

a hiding place their columns for other birds

than gods – when I ask for him?

 

Small mummy of stone

without a heart, tabernacle,

with no place for a sacred candle, do you

protect our landscape with your body

as a floor for heaven? I’m only asking.

 

Silent soundbox for outside, for godwits

in June, lowing dairy cattle at the hedge –

so closed, I sit one evening in the grass

among your tombstones, you are loveliest so:

shut tight, the unforthcoming answer’s shrine.

Den lille kirke ved Fransum

 

Findes gud stadig, lille sarkofag

af troen, lige så tom

som de doriske templer af Paestum:

deres søjler et skjulested for andre fugle

end guder – når jeg spørger efter ham?

 

Lille mumie af sten

uden hjerte, tabernakel,

uden plads til en hellig kerte, beskytter du

vort landskab med dit legeme

som et gulv for himlen? jeg spørger bare.

 

Lille lydkammer for udenfor, for kobbersnepper

i juni, det brølende mælkekvæg ved hækken –

så aflukket, en aften, jeg sidder i græsset

blandt dine gravstene, så er du som smukkest:

forseglet, det udeblivende svars relikvieskrin.