Hendrik Marsman: 'Herinnering aan Holland'

 

Herinnering aan Holland

 

Denkend aan Holland

zie ik breede rivieren

traag door oneindig

laagland gaan,

rijen ondenkbaar

ijle populieren

als hooge pluimen

aan den einder staan;

en in de geweldige

ruimte verzonken

de boerderijen

verspreid door het land,

boomgroepen, dorpen,

geknotte torens,

kerken en olmen

in een grootsch verband.

de lucht hangt er laag

en de zon wordt er langzaam

in grijze veelkleurige

dampen gesmoord,

en in alle gewesten

wordt de stem van het water

met zijn eeuwige rampen

gevreesd en gehoord.

 

 

Memory of Holland

 

Thinking of Holland

I see wide rivers slowly

flowing through endless

low-lying land,

inconceivably

gossamer poplars

on the horizon

in wispish ranks;

and in the expanses of

space, sunken farmsteads

randomly strewn over

flat countryside,

tree-clusters, hamlets,

truncated steeples,

churches and elm trees

in a net flung wide.

The sky there hangs low

and the sun slowly stifles

in vapours where multiple

greys become blurred,

and in every far corner

the voice of the water

with its countless disasters

is feared and is heard.