Thursday, 27 November 2025

Anton van Duinkerken: 'Bij Middernacht-licht'

Svolvær, c. 1900

 

BIJ MIDDERNACHT-LICHT

 

                                                                 Svolvær.

 

Op dit verloren dorp in de Lofoten

schijnt dag en nacht, een zomer lang, het licht;

de vissers varen uit: hun kalme plicht

lijkt - van 't opalen nachtlicht overgoten –

 

een spook-beweging naar den horizont,

die ieder lokt, die geen ooit achterhaalde;

al wat ontdekkingsreizigers verhaalden

is dat men immer weer het zelfde land hervond

 

en steeds dezelfde zon, dezelfde wind en regen,

de maatgang van de tijd en 't zorgelik gezwoeg

van mensen om hun brood. Hier is de dag nooit vroeg,

de nacht nooit laat, maar allen gaan als wij dezelfde wegen.

 

 

BY MIDNIGHT LIGHT

 

                                                                 Svolvær

 

In this remote Lofoten village light

shines day and night, all summer, near the pole;

the fishermen set out: their calm resolve –

suffused in night’s pale opal light – seems quite

 

like ghostly motion to the sky’s far rim

which tempts all souls, which no one’s ever gained;

what each explorer afterwards explained

is always the same land awaited him

 

and likewise the same sun, same wind and rain,

the measured tread of time and toil so drear

for daily bread. No day comes early here,

no night comes late, we all take paths that are the same.




 

No comments:

Post a Comment