BWA-PL
Wij bereikten
na een tocht door een druipend bos
het Randmeer.
Het was alsof een slapende haar ogen opende
en ons kende.
Jij zat voorop.
Ik legde mijn hand
op de warme kokosnoot van je schedel.
Het licht keek ver je ogen in.
Ik zei: dit nu is water.
Wa-ter.
Wa-ter.
Wa-ter zei ik nog een keer.
En jij zei: bwa-pl.
Je zei het nog een keer.
Het was zeker, zoontje van mij,
dat wij hetzelfde niet begrepen.
BWAR-TL
A bike-ride through
a wood of dripping trees and then -
the Randmeer*.
Like a sleeper she seemed to open her eyes
and recognise us.
You perched in front.
I placed a hand
upon your coconut-skull warmth.
The light looked deep inside your eyes.
I said: now this is water.
Wa-ter.
Wa-ter.
Wa-ter I said once more.
And you said: bwar-tl.
You said it once again.
One thing’s for sure, my little lad,
it was the same we could not fathom.
* A randmeer is a bordering lake round a polder.
No comments:
Post a Comment