Monday, 14 August 2017

A poem by Johannes Immerzeel (1776-1841)



Grafschrift van een filosoof

Naakt was ik, toen ik werd geboren;
Naakt lig ik onder dezen steen;
‘k Heb, sedert ik op aard verscheen,
Dus niets gewonnen of verloren.

Is ’t wonder, dat de mensch in ’t leven
Het beste spoor zoo moeilijk vindt?
Twee gidsen, die hem voort doen streven,
En beurtlings wenk en spoorslag geven,
Fortuin en Min zijn beiden blind.


A philosopher’s epitaph

Quite naked I arrived here at my birth;
Quite naked I lie too beneath this stone;
No gain or loss I thus have ever known
Since I made my appearance on this earth.

So is it any wonder that a man
Should maybe find the best path hard to find?
Two guides that fuel his search to find a plan,
And wave and point in turns is all they can,
Fortune and Love are both completely blind.

No comments: