Tuesday, 28 January 2025

Erik Spinoy: 'Een oude vrouw'

 


EEN OUDE VROUW

 

In dit midwinternachtelijk

vertrek

 

waar oud en schimmig

glimmen

plakken

nog verwijlen

muts en kraag en mantel

nog niet afgelegde dof

verschoten

stof

 

en vlezig zacht met week

geworden appelvel

een hand

met voze vingers

rusteloos rustend

op het blad ligt

 

hangt uitgewist het sponsgezicht

met dichtgeverfde ogen

hachelijk aan de

gladde richels

boven diepten

van papier.

 

Zo zacht dit al zo

kil en slijmerig

taai en weerzin

wekkend week

dat heb je

 

van je leven

in keiharde spieren

witgekalkt gebeente

niet gezien.

 

 

AN OLD WOMAN

 

In this midwinter-gloomy

room

 

where old and wraithlike

gleam 

stain

still linger

with cap and collar coat

surviving faintly

faded fabric

and

 

where fleshy-soft with

pulpy apple-skin

a hand

with withered fingers

rests unresting

on the page

 

the spongy face hangs blurred

with eyes effaced by paint

precarious on the

slippery ledges

above depths

of paper.

 

So soft all this

so chill and slimy 

viscous – so pulpy

and unsavoury

this

 

has in your life

in rock-hard muscles

whitewashed bones

never been

seen.

 

 


 

No comments: