CAUDA
Kijk naar de dingen, zie ze staan
in hun metafysische onschuld,
niet zeker van hun bestaan.
Herinner je het gesprek
in een prieel, een noordelijke zomer,
hortensia´s, het gelijk van een kikker,
rozen, maskers.
Wierook zonder een kerk.
Een vlinder die opvliegt in China
verandert een stormvlaag in Finland.
Iemand zei het, jij zweeg.
Dit was wat je al wist.
Wanneer ontdoen schilderijen zich
van de schilder, wanneer wordt dezelfde materie
een andere gedachte? De avondnevel sloop over
het grasveld, verdronk de laan, de fontein,
en het huis.
Muziek, geplas van riemen.
Iemand doet het licht aan, iemand
gelooft niet in de schemer.
De vraag zonder antwoord dwaalt
langs het raam.
CAUDA
Observe things, see them standing
in their metaphysical innocence,
not certain of their existence.
Recollect the conversation
in a bower, a northern summer,
hortensias, the rightness of a frog,
roses, masks.
Incense without a church.
A butterfly that flies up in China
changes a storm squall in Finland.
Someone said it, you remained silent.
This was what you already knew.
When do paintings dispose
of the painter, when does the same material
become another thought? The evening mist stole over
the lawn, inundated the avenue, the fountain
and the house.
Music, a splashing of straps.
Someone turns the light on, someone
does not believe in the half-light.
The question without answer strays
past the window.
To hear the poet read the original poem, go to here
No comments:
Post a Comment