Auf eine Christblume II
Im Winterboden schläft, ein Blumenkeim,
Der Schmetterling, der einst um Busch und Hügel
In Frühlingsnächten wiegt den samtnen Flügel;
Nie soll er kosten deinen Honigseim.
Wer aber weiß, ob nicht sein zarter Geist,
Wenn jede Zier des Sommers hingesunken,
Dereinst, von deinem leisen Dufte trunken,
Mir unsichtbar, dich blühende umkreist?
On a Christmas Rose II
In winter soil there sleeps, a flower-seed,
The butterfly that soon on nights in spring
Will flit round bush and hill on velvet wing;
Though never on your honeyed nectar feed.
Perhaps, who knows, its gentle spirit may,
When all of summer splendour’s fully spent,
One day made giddy by your subtle scent,
Unseen by me, round you in full bloom stray?
In winteraarde slaapt, een bloem in knop,
de vlinder die om heesters eens en heuvel
in voorjaarsnachten danst op fulpen vleugel;
nooit drinkt hij uit uw kelk de honingdrop.
Wie echter weet, of niet zijn tere geest,
als alle zomerpracht is wegggezonken,
eenmaal, van uw zachtgeurende adem dronken,
voor mij onzichtbaar u, in bloei, omzweeft?
(C.O. Jellema)
For much more information (in German) on the poem, go to here
No comments:
Post a Comment