VER LICHT
als een voyeur die met trillende handen
zijn verrekijker richt op die ene plek
waar hij in de schemering van een kleurige
jurk het hemelse meent te zullen ontwaren
zo opgewonden was ik toen mijn oog vanuit
het geopende raam bij tien onder nul in
snijdende noordenwind de prachtig gewelfde
ringen van Saturnus voor het eerst in hun
voor altijd onaanraakbare naaktheid
aanschouwde: dat het wonder wel degelijk
bestond en ik die er eindeloos naar mocht
staan kijken zonder ooit te worden gezien
DISTANT LIGHT
like a voyeur who with trembling hands
trains his binoculars on the one spot where
in the semi-darkness of a colourful dress
he thinks he will perceive the heavenly
so aroused was I when my eye from
the open window at minus ten in a
biting north wind observed the magnificently
vaulted rings of Saturn for the first time
in their eternally unapproachable
nakedness: that the miracle actually
existed and that I was allowed to stand
endlessly gazing at it without being seen
No comments:
Post a Comment