Maria Barnas: 'Ik de oosterling'

 

IK DE OOSTERLING

 

Ik schrijf over mijzelf en over mijzelf alleen

terwijl hij zich in lopende gedaanten uiteen 

 

ziet gaan. De schilder, de denker, de vreemde,

de bedelaar met de gebaren van een menigte.

 

Ze volgen me door de kamer. Ze zien mijn vlagen

van paniek als muizen rennen door het huis. 

 

Waar komen ze vandaan? Een schreeuw waarschuwt 

dat ik angst heb. Ik zeg het na. Ze komen te dichtbij.

 

De ogen die ik afbeeld zijn me vreemd. De ogen 

die mij afbeelden zijn vreemder. De gedachten 

 

die ik vastleg en de gedachten die mij vastleggen 

zijn anders. Ik heb er de wens een ander 

 

voor te stellen niet ingelegd. Kijk me aan:

ik ben precies als jij. Alleen. En zonder mij. 

 

 

I THE ORIENTAL

 

I write about myself and about myself alone

while he can see himself dissolve in streaming

 

forms. The painter, the thinker, the stranger,

the beggar with the gestures of a crowd.

 

They follow me through the room. They see my flurries

of panic scurrying like mice through the house.

 

Where do they come from? A scream warns me

of my fear. I repeat it. They come too close.

 

The eyes I portray are strange to me. The eyes

that portray me are stranger. The thoughts

 

that I record and the thoughts that record me

are different. I have not affixed the wish

 

to represent an other. Look at me:

I am just as you are. Alone. And without me.