IN MEMORIAM PATRIS
mijn vader ziet mij aan met ogen dicht.
zijn lichaam warm nog, zoals de ochtend
al een beetje is. hij weet dat ik er ben.
ik denk dat. ik denk dat hij weet dat ik er ben.
ik vind dat zijn handen mooi zijn gevouwen.
nooit zal ik meer denken zonder ergens dit beeld.
terug naar je moeder ben je, weg van deze
openvallende plaats. zachtjes zul je vanaf daar
altijd naar me blijven rinkelen, zachtjes.
buiten schrijven kauwen tegen de wolken een
taal die ik negen hoog hier achter glas niet versta,
pa.
IN MEMORIAM PATRIS
my father’s looking at me with eyes closed.
his body warm still, just as morning is
already slightly. he knows that i am here.
i think that. i think that he knows that i am here.
i find the way his hands have been folded beautiful.
never again will i think without this image somewhere.
you have rejoined your mother, are gone from this
unfurling place. gently from there you will
always towards me keep on tinkling, gently.
outside, the jackdaws are writing against the clouds a
language that i nine floors up behind glass do not grasp
pa.
Translated in collaboration with Albert Hagenaars
Poetic Synapses 46
No comments:
Post a Comment