HET CONFLICT
We gingen in de stad boodschappen doen
en op de stoep, terwijl zij binnen was,
met het kind bezig, dat drukletters las,
spookte het door mijn hoofd: waar wringt de schoen?
Zij komt, haar inkopen half uit haar tas,
de winkel uit en vraagt: wat gaan we doen?
Alweer, denk ik, alweer zijn de iepen groen,
als we gaan zitten op 't caféterras.
Merk je, zegt zij — terwijl haar vlugge hand,
die ik al zes jaar ken, de koppen vult
en haar stem trilt — de lente is weer in 't land.
Ik antwoord niet, mijn dochter zit en zingt.
En nooit méér overtuigd van niemands schuld
weet ik minder dan ooit, wáár de schoen wringt.
THE CONFLICT
We went to town to do some shopping there –
my wife inside, me on the steps outside
helping our child to read block letters, I’d
this feeling of a shoe that pinched: But where?
Her shopping hanging out her bag half-way,
she reappears and asks: A change of scene?
Once more, I think, once more the elms are green,
we could just sit outdoors at our café.
Noticed yet? she asks – while her agile hand
I’ve known for six years fills cups to the hilt
and her voice quivers – spring’s back in the land.
I don’t reply, my daughter sits and sings
and never more convinced of no one’s guilt
I’ve less idea than ever where the shoe might pinch.
Translated in collaboration with Albert Hagenaars
Poetic Synapses 45
No comments:
Post a Comment