Steven van der Heyden: 'Ik, Giacometti'

 

Ik, Giacometti

 

       “Een man die zich nooit vergiste maar voortdurend de weg kwijt was”   Jean Genet

 

Altijd weer dat aarzelen, het punt zoeken

tussen te weinig en te veel

 

Spanning naar mijn vingers zetten

nieuwe vormen zoeken in klei en zweet

 

Ik wil bezitten wat voortdurend vlucht,

streling en insnijding gaan hand in hand

 

In mijn hoofd : continenten van schaduw en vuur,

echo’s van oude meesters

 

Schraap materie tot filigraan

draadfiguren vangen licht, verteren vorm

 

Ik denk mezelf in valkuilen, zit gevangen

in de beweging, eindigen blijft het moeilijkst

 

 

I, Giacometti

 

       “A man who never erred but continually lost his way”   Jean Genet

 

Always that hesitating, seeking the point

between too little and too much

 

Urge to be placing my fingers 

to be seeking new forms in clay and sweat

 

I would possess that which constantly flees,

stroking and incision go hand in hand

 

In my head: continents of shadow and fire,

echoes of old masters

 

Scrape matter into filigree

thread figures catching light, consuming form

 

I think myself into pitfalls, sit captive

while in motion, finishing remains the hardest