Världens tystnad före Bach
Det måste ha funnits en värld före
Triosonatan i D, en värld före a-mollpartitan,
men hur var den världen?
Ett Europa av stora tomma rum utan genklang
överallt ovetande instrument,
där Musikalisches Opfer och Wohltemperiertes Klavier
aldrig hade gått över en klaviatur.
Ödsligt belägna kyrkor
där aldrig Påskpassionens sopranstämma
i hjälplös kärlek slingrat sig kring flöjtens
mildare rörelser,
stora milda landskap
där bara gamla vedhuggare hörs med sina yxor
det friska ljudet av starka hundar om vintern
och – som en klocka – skridskor som biter i glanskis;
svalorna som svirrar i sommarluften
snäckan som barnet lyssnar till
och ingenstans Bach ingenstans Bach
världens skridskotystnad före Bach
The silence of the world before Bach
There must have existed a world before
the Trio Sonata in D, a world before the A minor Partita,
but what was that world like?
A Europe of large unresonating spaces
everywhere unknowing instruments,
where Musikalisches Opfer and Wohltemperiertes Klavier
had never passed over a keyboard.
Lonely remote churches
where the soprano voice of the Easter Passion
had never in helpless love twined itself round
the gentler movements of the flute,
gentle expanses of landscape
where only old woodcutters are heard with their axes
the healthy sound of strong dogs in winter
and – like a bell – skates biting into glassy ice;
the swallows swirling in the summer air
the shell that the child listens to
and nowhere Bach nowhere Bach
skating silence of the world before Bach
To hear it read in English, go to here
And here is Bernlef's Dutch translation:
De stilte van de wereld voor Bach
Er moet een wereld bestaan hebben voor
de Triosonate in D, een wereld voor de partita in A mineur,
maar hoe zag die wereld eruit?
Een Europa van grote lege vertrekken zonder weerklank,
overal onwetende instrumenten
waar Musikalisches Opfer en Das Wohltemperierte Klavier
nooit over een claviatuur waren gegaan.
Eenzaam gelegen kerken
waar de sopraanstem uit de Johannes Passion
zich nimmer in hulpeloze liefde slingerde
rond de mildere windingen van de fluit,
weidse zachtmoedige landschappen
waar alleen oude houthakkers met hun bijlen te horen zijn
het gezonde geluid van sterke honden in de winter
en – als een slingerklok – schaatsen klauwend in glansijs;
zwaluwen zwermend in de zomerlucht
schelp waar het kind aan luistert
en nergens Bach, nergens Bach
schaatsstilte van de wereld voor Bach.
No comments:
Post a Comment