Dood, ik zal sterven, maar da’s alles wat ik doe voor jou.
Ik zal niet bang zijn, veel plezier ga je er niet aan beleven.
Ik zal niet zuchten en niet huilen en niet beven.
Dood, ik zal sterven, maar da’s alles wat ik doe voor jou.
Ik heb gearbeid in de wijngaard van het leven.
En van die wijn komen de vlekken op mijn huid.
Drie vrouwen zijn me komen wassen, hier zo even,
en kregen er die vlekken niet meer uit.
Laat mij dus zo maar wachten, als een bruid.
Want ik zal sterven, maar da’s alles wat ik doe voor jou.
Ik laat je niet veel over. Mijn gezicht is grauw.
Ik zal je aankijken met twee ogen van glas.
En als je ligt te pompen op mijn arm karkas
zul je wel merken dat je niet de eerste was.
Death, I shall die, but that’s all I’m prepared to do for you.
I won’t be scared, much pleasure won’t be yours just for the taking.
I won’t give way to sighing and to weeping and to quaking
Death, I shall die, but that’s all I’m prepared to do for you.
In life’s own vineyard I have laboured resolutely.
And stains from that same wine my skin have dyed.
Just now three women came and washed me mutely
and could not get those stains out when they tried.
So let me go on waiting like a bride.
For I shall die, but that’s all I’m prepared to do for you.
I will not leave you much. My face is ashen too.
I’ll look you squarely in the face with two glass eyes.
And when on my poor carcass you then fall and rise
That you are not the first won’t come as a surprise.
1 comment:
HdC mentions that certain of these sonnets are free, very free adaptations of poems by Edna St. Vincent Millay. The only similarity in this one that I can find is with the first line of her poem 'Conscientious Objector': "I shall die, but that is all that I shall do for Death".
Post a Comment