Monday, 27 January 2025

Bernlef: 'Handen'


 

HANDEN

 

De ene en de andere hand

Ze weten niet van elkaar

De een verdween, de ander bleef

Gescheiden door 372 jaar

Ik kijk ernaar, dan naar mijn hand die schrijft

 

Hoe hij streek voor streek

De hand legde op het hart

Met zijn vingers bijna de geschilderde raakte,

De waarheid van het vermoeide hoofd

Rustend op de fijn geplooide kanten kraag.

 

De man verdween, zijn beeld bleef achter

De stille hand wijst op de schildershand

Die hier tot stilstand kwam.

Ik trek mij terug en licht de hand

Met wat ik schreef tot hier.

 

 

HANDS

 

The one and the other hand

Know nothing of each other

The one long gone, the other lived on

Separated by 372 years

I gaze at it, then at my hand that writes

 

How stroke by stroke he

Laid his hand on his heart

With his fingers almost touched the painted one,

The truth of the weary head resting

On the finely folded lace ruff

 

The man long gone, his portrait living on

The still hand pointing to the painter’s hand

That came here to a standstill.

I withdraw and lift the hand

From what I’ve thus far written.

 

No comments: