Tuesday, 28 January 2025

Bart Moeyaert: 'Erg eenzaam ook'

 


ERG EENZAAM OOK

 

Met roven heeft hij het niet nauw genomen,

en eerlijk is het bijgevolg nog nooit gegaan.

Van haar heeft hij het hart gestolen, zijn ogen

heeft hij blind gemaakt, en nu hij heeft besloten

om zijn dromen te geloven, nu deelt hij niets meer,

ook niet het licht waarin hij staat.

Hij neemt alleen, hij neemt bijvoorbeeld aan

dat wij voor hem gaan knielen, het liefste nog

op onze ziel, maar wij zijn goed in schijn

en blijven van onszelf, al buigen we nog dieper

dan hij vraagt en vegen we de grond waarop hij loopt

met onze haren, we delven tegelijk zijn koninkrijk,

het is erg koud daar, erg benauwd, erg vuil,

maar hij zal blij zijn in zijn kuil.

 

 

VERY LONELY TOO

 

Stealing he did not feel was some great deal,

and honesty was therefore never on the cards.

Her heart is what he’s stolen from her, made

wholly blind his eyes, and now resolved

to give his dreams full credence, no halves shared,

nor yet the glaring light in which he stands.

He just assumes possession, assumes for instance

we will kneel before him, kneel on our souls

if need be, but we’re past masters now at feigning

and thus remain our own, although we bow still deeper

than he decrees and sweep the ground he treads

with our own hair, crippling his kingdom as we go,

it’s nice and cold there, so close, and very foul,

but let him howl with pleasure in his hole.

 

 


 

No comments: