Monday, 26 May 2025

Anton van Wilderode: 'Oud zijn is teren op herinneringen' (PS 29)


 

 

Oud zijn is teren op herinneringen

 

Oud zijn is teren op herinneringen,

wonen in steden die men eens bezocht,

is gaan en keren in al kleiner kringen,

lopen op effen wegen zonder bocht.

 

Is wars van heimwee naar de einder kijken

waarachter niets gebeurt dat ik niet ken,

de dagen met de dagen vergelijken

de man zijn die ik steeds gebleven ben.

 

Is wachten op beweging van bezoekers

van wie ik van vooraf de woorden weet

als kwamen die uit eer gelezen boeken.

Geluk is alles wat men niet vergeet.

 

 

Old age is living off one’s recollections

 

Old age is living off one’s recollections,

dwelling in places visited before,

acting within diminishing dimensions,

walking along flat paths that twist no more.

 

Is gazing, though averse, at the horizon

behind which nothing happens, all is drained,

comparing days with days that don’t enliven,

being the man I always have remained.

 

Is from my visitors expecting motion,

whose words known in advance seem mere refrains

from books that I have read once with emotion.

Joy’s found in all that memory retains.

 

Translated in collaboration with Albert Hagenaars

Poetic Synapses 29

 

No comments: