ZELFPORTRET
Oud ben ik en verweerd.
Ik tel mijn jaren niet.
Zij zijn over mijn hoofd
als vlagen wind vergaan.
De taal der mensen werd
mij waaiend stof en as.
Ik tel mijn moeiten niet.
Arktisch welhaast de tucht
waarvan geen wereld weet:
ballingschap tot het vers.
SELF-PORTRAIT
Old am I and well-worn.
I do not count my years.
They’ve passed over my head
like sudden gusts of wind.
And human speech to me
is swirling dust and ash.
My trials I do not count.
Nigh arctic the constraint
of which no world can know:
exile to poetry.
Translated in collaboration with Albert Hagenaars
Poetic Synapses 31
No comments:
Post a Comment