Komend voorjaar
Truus †13 Februari 1960
Gebroken licht, en wolken drijvende aan de lucht,
de levende rivier, bevlaagd van wisselend weer
en, reppende in een wig, een wildeganzen-vlucht.
Lente in dit lage land. Gij ziet het nimmermeer.
Hier, aan het water, durf ik denken aan uw dood.
Ik kon niet om u schreien: onze liefde is stom
wanneer wij zijn geboren uit één moederschoot.
Gìj zoudt begrijpen wat mijn hete tranen ontsloot:
de boerse groet, u zózeer lief: ‘de wind is om’.
Moerdijk, Maart 1960
The coming spring
Truus †13 February 1960
The clouds that drift across the sky, refracted light,
the living river flecked by winds’ inconstancy
and, in a hastily formed wedge, wild geese in flight.
Spring in this low country you never more will see.
Here, by the water, your death I dare contemplate.
I could not cry out in my grief: our love is dumb
if both of us out of the selfsame womb have come.
What my hot tears revealed you would at once discern:
the rural greeting you so loved: ‘the wind has turned’.
Moerdijk, March 1960
No comments:
Post a Comment