Kwade dagen
Ga niet naar anderen als dàt leed u slaat
dat de mens kromt, of als een wig hem splijt;
ga niet naar anderen: raak uw kracht niet kwijt,
die harde kern waarmee ge het bestaat.
En houd uw huis in stand, gelijk altijd.
Ga niet naar anderen: hun blik verraadt
weigering te beseffen wat er is.
Straks woelt hùn onrust om in uw gemis.
Mijd hun bedisselen, hun ergernis
dat ge u blijkbaar nièt gezeggen laat.
Zoek het bij een goed vriend, u toegewijd, -
een die u niets verwijt, niets vraagt, niets raadt,
maar u verdraagt met uw beschreid gelaat.
Die, zèlf zwijgzaam, u kent voor wie gij zijt,
en merkt dat het, nog bevend, berg-op gaat.
Bad days
Don’t go to others when that pain which bends
a person double wedge-like cleaves you through;
don’t go to others, lose your strength from view –
that steely core through which your spirit mends.
Maintain your house, just as you always do.
Don’t go to others: for their gaze betrays
refusal to perceive what is at stake.
Their unrest blurs at once with your own ache.
Avoid their fixes, the peeved fuss they make
on grasping you’re not one who just obeys.
Seek what you need from a devoted friend
who’ll not advise, not blame, not question you,
but put up with your tear-strewn face anew.
Who, being quiet, your true self comprehends,
and notes that tremblingly you’re pulling through.
No comments:
Post a Comment