DE VITA BEATA
‘Leven, broeder Gallio, willen allen gelukkig,
doch blind zijn zij voor wat het leven
gelukkig maakt.’ Toen echter,
na onweersbui vanmorgen, Seneca,
over de natte vlakte van het gazon
een kikker sprong, zo duidelijk
verzaligd in mijn ogen, was het of ik
met zijn glad lijfje voelen kon –
wat anders is geluk, had ik het nooit
gezien, hoe zou ik het zo kennen -,
zo in zijn element, zo onbewust
die mooie bogen van zijn sprongen op het gras.
DE VITA BEATA
‘Everyone, brother Gallio, would lead a happy life,
yet they are blind to what would
make life so.’ When though this morning,
Seneca, after a thundery shower,
a frog made leaps across the wet
expanse of lawn, so clearly
blissful in my eyes, it was as if
with his slick body I could feel –
what else is happiness; had I not
seen it, how would I recognise it –,
so in his element, so unaware
those lovely arches of his leaps across the grass.
DE VITA BEATA
’Alle, broder Gallio, vil leve lykkeligt,
dog er de blinde over for det som skaber
et lykkeligt liv.’ Men denne morgen,
Seneca, efter et kortvarigt tordenvejr
da en frø tog store spring over
græsplanens våde flade, så åbenlyst
lyksalig i mine øjne, var det som om
jeg med dens glatte legeme kunne føle –
hvad ellers udgør lykke; havde jeg ikke
set den, hvordan kunne jeg så genkende den –,
så i sit element, så ubevidst
de smukke buer af dens springen over græsset.
No comments:
Post a Comment