NOTITIE BIJ EEN FRIESE KERKMUUR
Toen in de Eifel vulkanen uitdoofden,
hun kraters zich vulden met water,
tot tufsteen de lava verhardde,
Batavieren ons land binnenkwamen,
voor handel bevaarbaar de grote rivieren,
hier aan de kust in hutten gewoond werd
van vlechtwerk en leem, een godshuis
voor eeuwig echter gemetseld
om uitzicht op hemel wou zijn en
zeewind en regen geduldig de bouwsteen
uitsleten, blootlegden splinters
basalt, kwartsiet, van het slijkgas
de holten – toen
vond er plek voor haar nest die
muurbij, wier goudzwart schildje,
kijk, ze vliegt op,
in het zonlicht
nu vonkt.
NOTE ON A FRISIAN CHURCH WALL
When in the Eifel volcanoes subsided,
their craters filled slowly with water,
the lava congealing to tufa,
Batavians entered our country,
its rivers so large they became suitable for trading,
here on the coast huts were fashioned as dwellings
of wattle and daub, a brick-built
house of god to last for ever
also would have a view of the sky and
patiently sea-wind and rainfall eroded
its bricks, uncovering splinters
of basalt, quartzite, the mud-gas-caused
cavities – then
was a nesting-place found by that
mason bee, whose small gold-black wing-case
– look, it flies up –
now gleams
in the sunlight.
NOTAT VED EN FRISISK KIRKEMUR
Da vulkanerne slukkede i Eifel,
deres kratere fyldtes med vand,
lavaen størknede til tuf,
Bataverne trængte ind i vores land,
de store floder blev sejlbare for handel,
her ved kusten blev det boet i hytter
af lerklining, et gudshus,
lavet for evigt af murværk, ville
være med om en himmeludsigt og
havsvind og regn tålmodigt nedbrød
murstenene, blottede fliser af
basalt, kvarts, hulerne fra
slamgas – da
fandt plads for dens bo denne
murerbi, hvis guldsorte lille skjold
– kig, den flyver op –
nu glimter
i sollyset.
No comments:
Post a Comment